[Ticking weg die oomblikke wat 'n dof dag uitmaak Jy mors en verspil die ure op 'n aansporing manier Skop rond op 'n stuk grond in jou tuisdorp Wat vir iemand of iets wag om jou die pad te wys Moe om in die son te lê Tuis bly en die reën kyk En jy is jonk en die lewe is lank En daar is vandag tyd om te vermoor En dan op 'n dag vind jy Tien jaar het jou agterna gesit Niemand het jou vertel wanneer om te hardloop Jy het die beginpistool gemis En jy hardloop, en jy hardloop om die son in te haal Maar dit sak Haas rond om weer agter jou op te kom Die son is dieselfde op 'n relatiewe manier Maar jy is ouer Korter van asem, en 'n dag nader aan die dood Elke jaar word korter Lyk nooit om die tyd te vind nie Planne wat niks word nie Of half 'n bladsy van gekrabbelde lyne Vasgeklou in stille wanhoop Dit is die Engelse manier Die tyd is verby, die lied is verby Ek het gedink ek het nog iets te sê Tuis, tuis weereens Ek hou daarvan om hier te wees as ek kan Wanneer ek tuis kom koud en moeg Dit is goed om my bene langs die vuur te verwarm Ver weg, oor die veld Die klokkie van die ysterklok Roepe die gelowiges na hul knieë Om die saggies gesproke towery te hoor]